– półprzewodnikowy układ elektroniczny, wykonany jako niepodzielny element, najczęściej krzemowy, umieszczony w odpowiedniej obudowie o standardowym kształcie, wymiarach i liczbie końcówek. Układ ten jest miniaturowym odpowiednikiem funkcjonalnym układów (urządzeń) elektronicznych, składających się z setek, tys., a obecnie już mln pojedynczych tranzystorów. Układów takich najczęściej nie można byłoby wykonać w tradycyjny sposób z pojedynczych elementów, ze względu na ich wielką złożoność. Układy scalone o różnym stopniu scalenia są obecnie podstawowymi elementami wszystkich urządzeń elektronicznych, niektóre z nich wykonuje się w niewielkich ilościach jako układy specjalistyczne, inne, np. będące podstawowymi elementami, z których buduje się mikrokomputery (mikroprocesory, układy pamięci) produkowane są w mln sztuk. W latach ’70 dla oznaczenia gęstości upakowania elementów używało się określeń takich jak: SSI, MSI, LSI, VLSI, odnoszących się do małej, średniej, dużej i bardzo dużej skali integracji, odpowiadającej ilości elementów w strukturze scalonej (odpowiednio kilkanaście, kilkadziesiąt, kilkaset, kilka tys. elementów). Aktualnie przy ilościach elementów równoważnych liczonych w mln (w mikroprocesor Pentium Pro: ok. 16,5 mln pamięć podręczna + 5,5 mln sam procesor = 21 mln tranzystorów w jednej obudowie), stopień złożoności struktury określa się najmniejszą grubością ścieżki stosowanej w procesie technologicznym, np. 0,3 um.
Użytkownicy trafili tutaj szukając: układ scalony o niewielkich wymiarach