– technika przetwarzania grafiki, która pełni rolę, podobnie jak antyaliasing, soczewki wygładzającej obraz kosztem jego ostrości. Zastosowanie znajduje przede wszystkim przy wyświetlaniu mocno powiększonych tekstur. Czynność ta wymaga bowiem generowania nowych pikseli, które są tworzone przez kopiowanie istniejących, co z kolei prowadzi do powstawania bloków o identycznych parametrach. Filtrowanie biliniowe stanowi filtr dolnoprzepustowy, który zacierając ostre przejścia między pikselami eliminuje wspomniane kanty. W tym celu interpoluje się dane z czterech najbliżej leżących tekseli – każdorazowo poddaje się interpolacji liniowej dwa sąsiadujące ze sobą teksele. Otrzymane w ten sposób wyniki zostają po raz drugi podporządkowane interpolacji liniowej – stąd nazwa efektu: filtrowanie biliniowe.
Przykład zastosowania filtrowania biliniowego:
Bez użycia bilinear filteringu - tekstury na pierwszym planie mają kanciasty wygląd
Po zastosowaniu bilinear filteringu - obrazek stracił na ostrości, ale za to nie ma już kantów