– standard konstrukcyjny płyt głównych, będący rozwinięciem LPX. Wprowadzony na rynek w 1998 r. przez firmę Intel, w większym stopniu był przystosowany do najnowszych wymogów technologicznych. Umożliwiał zastosowanie najnowszych typów procesorów, większych modułów pamięci, wsparcie grafiki poprzez wykorzystanie złącza AGP, łatwiejszy dostęp do komponentów płyty i jej prostszą instalację.
Obudowa typu NLX (źródło: pcguide.com)
Płyta główna NLX z kartą rozszerzeń (źródło: motherboards.org)