– określenie systemu cyfrowego zapisu dźwięku na tzw. płytach kompaktowych. Analogowy sygnał odpowiadający fali akustycznej zamieniany zostaje w przetwornikach analogowo-cyfrowych na sygnał cyfrowy i, po odpowiednim przygotowaniu, zapisywany na płycie – dwunastocentymetrowym krążku z tworzywa, z napyloną warstwą aluminium lub złota zabezpieczoną kolejną warstwą tworzywa. Bitom informacji cyfrowej odpowiadają miejsca na płycie odbijające lub rozpraszające promień światła laserowego głowicy odtwarzacza płyt kompaktowych. Płyta kompaktowa pozwala na zapis do 80 minut muzyki stereofonicznej o dynamice dochodzącej do 110 dB, przy prawidłowej eksploatacji jest odporna na uszkodzenia a jakość odtwarzanego dźwięku nie zmniejsza się po kolejnych odtworzeniach.