Dithering

1. – pojęcie używane w grafice komputerowej. Określa się tak tworzenie łagodnych przejść między sąsiadującymi kolejnymi kolorami i odcieniami. Poszczególne piksele są generowane na bazie matrycy 2×2 lub 3×3. Bezstopniowe cieniowanie można uzyskać tylko przy 24-bitowej palecie kolorów, czyli przy 16,7 mln barw. Mniej więcej taką głębię kolorów rozróżnia bowiem oko ludzkie. Im mniej kolorów, tym bardziej widoczne różnice między nimi. Lecz z kolei bogata paleta barw pochłania dużo pamięci, a jej przetwarzanie trwa dłużej. Dithering pozoruje istnienie znacznie większej liczby kolorów niż ma to miejsce w rzeczywistości. Wykorzystuje w tym celu fakt, że oko ludzkie ma ograniczone zdolności percepcyjne względem rozdzielczości – gdy piksele są zbyt blisko siebie, oko postrzega je jako jeden. Dithering pozwala mieszać barwy drukarkom kolorowym, ale ma jedną wadę – im więcej zostanie wygenerowanych odcieni, tym mniejsza będzie rozdzielczość.

Przykład:

Bez ditheringu - na szarych powierzchniach zbyt wyraźnie widać przejścia barw

Bez ditheringu - na szarych powierzchniach zbyt wyraźnie widać przejścia barw

Bez ditheringu - na szarych powierzchniach zbyt wyraźnie widać przejścia barw

Bez ditheringu - na szarych powierzchniach zbyt wyraźnie widać przejścia barw

2. – symulowanie kolorów nieobecnych w danej palecie odpowiednio dobranymi zestawami (wzorami) punktów w dostępnych kolorach. Umożliwia to wyświetlenie większej liczby kolorów, niż pozwala na to sprzęt graficzny (np. pokazanie 24-bitowej bitmapy w 8-bitowym trybie graficznym). Proces ditheringu przebiega z reguły w sposób płynny i nie zakłóca istniejącego schematu kolorów, może jednak doprowadzić do obniżenia jakości wyświetlanego obrazu, szczególnie przy dużej ilości różnokolorowych szczegółów.

Post navigation