(ang. Ferroelectric Random Access Memory – żelazowa pamięć operacyjna o dostępie swobodnym) – rodzaj pamięci operacyjnej łączącej cechy pamięci DRAM (dużej szybkości zapisu i odczytu) i możliwości zachowania danych po wyłączeniu zasilania komputera (podobnie jak inne rodzaje nieulotnej pamięci, np. flash). Ponieważ FRAM nie jest tak gęsto upakowaną pamięcią jak DRAM i SRAM, nie zastępuje ich. Ponieważ FRAM jest szybką pamięcią o niskich wymaganiach zasilania, jest doskonałym rozwiązaniem do urządzeń typu PDA, przenośnych telefonów, mierników, kart pamięci. FRAM prawdopodobnie zastąpi pamięci EEPROM i SRAM i stanie się głównym rodzajem pamięci stosowanej w przenośnych urzadzeniach.
Pomimo nazwy, FRAM nie zawiera żelaza. Dzisiejsze układy FRAM produkowane są głównie z materiału zwanego PZT (ang. zirconate titanate), choć inne materiały również brane są pod uwagę. Głównym organem odpowiedzialnym za rozwój technologii pamięci FRAM jest Ramtron International. Por. FPM DRAM, EDO RAM, BEDO DRAM, EDRAM, DRDRAM, SLDRAM, SDRAM, JEDEC SDRAM, DDR SDRAM, PC100 SDRAM, SRAM, BSRAM.