Gra komputerowa

program komputerowy, tj. zestaw poleceń zrozumiałych i wykonywanych przez procesor. Uzyskana w ten sposób elastyczność (separacji sprzętu i oprogramowania), pozwala na uruchamianie wielu różnorakich gier o charakterze rozrywkowym lub edukacyjnym na tym samym zestawie komputerowym. Część z nich stanowi adaptacje klasycznych, tradycyjnych gier (szachy, brydż, pasjans, warcaby);
adaptacje gier planszowych i układanek, gier logicznych, telewizyjnych (gry wideo). Pozostałe zaś, projektowane na użytek komputera, to gry akcji. Producenci i użytkownicy gier dokonują rozmaitych ich klasyfikacji. Wyróżnia się np. gry zręcznościowe, labiryntowe, strategiczne, symulacyjne, narracyjno-przygodowe. Najczęściej „nieklasycznymi” grami komputerowymi są jednak typy pośrednie, np. symulacyjno-strategiczny. Gry symulacyjne, np. symulacja lotów, prowadzenie samochodu wyścigowego itd., wymagają od grającego jednoczesnego kontrolowania wielu parametrów: wysokości, prędkości, kierunku lotu. W grach mieszanych dochodzi do tego jeszcze sprawność, zręczność i wypełnienie zadania, (najczęściej jest to pokonanie nieprzyjaciela, zdobycie terytorium itd.), np.: F-15 Strike Eagle, F-19 Stealth Fighter, Dasboot. Wymienione gry są grami wojennymi, co stanowi podstawę do jednego z poważniejszych zarzutów stawianych tego rodzaju rozrywce: popularyzacji brutalności. Jednak nawet klasyczne gry, np. szachy, to metafora wojny – gra zawsze zawiera element rywalizacji. W grach labiryntowych grający samotnie „wędruje” rozległym labiryntem, musi wykonać jakąś misję, pokonać ogromną liczbę wrogów, po drodze zdobywać różne akcesoria, m.in. takie, które pomagają mu w grze. Może też uzyskać nieśmiertelność, niewidzialność, zdolność przenikania przez ściany. Niektórzy gracze stosują kody pozwalające zdobywać amunicję, wymienione właściwości itd. W przypadku indywidualnego gracza jego przeciwnikiem jest program generujący zaprojektowane przez autora niespodzianki. Można także grać z innymi ludźmi, dzielić się rolami, gdy komputer podłączony jest do sieci. Zadaniem w grach strategicznych jest np. założenie miasta, budowa dróg transportowych. Może być ono także połączone z elementami walki; np.: Genesia (1994), Mindscape, Cywilizacja. Do gier strategicznych należą także gry pozwalające rozgrywać wojny na bazie odtwarzanych historycznych sytuacji militarnych, np. z czasów II wojny światowej: WW2 – World War 2 in Western Europe z 1995 czy Silent Service.
Krytykowane za pochłanianie czasu, uzależnianie dzieci i starszych użytkowników komputera, nikłe wartości dydaktyczne, gry komputerowe przynoszą także swoiste korzyści: oswajają z techniką, z urządzeniami elektronicznymi, usprawniają posługiwanie się komputerem, kształtują postrzegawczość, szybkość reakcji, koordynację wzrokowo-ruchową, sprawność manualną, niekiedy także (np. w przypadku gier strategicznych) zdolności wnioskowania. Gry zaczęto produkować w 1966 (firma Sega stworzyła pierwszą grę wideo o nazwie Periscope, polegającą na strzelaniu torpedami do pływających u góry ekranu statków). W 1972 powstał Pong – pojawił się w nim motyw (obecnie klasyczny) strzelania do latających piłek, które po trafieniu rozbijają się na dwie mniejsze. Protoplastami dzisiejszych konsol były powstałe w połowie lat ’70 urządzenia podłączane do telewizora, umożliwiające granie w rodzinę gier typu „ping-pong”. W tym samym okresie powstały pierwsze gry w postaci programów do komputera osobistego Apple II. W 1980 firma Namco wydała grę PacMan, uważaną za klasycznego przedstawiciela gier komputerowych, rozpoczynającą okres ich rozwoju. Nową erę wyznaczył przełom 1981/82, kiedy to pojawił się ZX Spectrum, pierwszy ogólnie dostępny komputer domowy. Kolejnym krokiem było pojawienie się szesnastobitowych konsol Super Nintendo i Sega Megadrive, do których można było swobodnie wprowadzać gry. W latach ’90 nastąpiła rewolucja technologiczna, połączona z masową produkcją komputerów osobistych, której wynikiem było powstanie gigantycznego rynku gier. Ze względu na pewne kryteria (czasowe, tematyczne, wymaganych umiejętności, ujęcia z jakiego ogląda się akcję) wśród gier wyróżnić można następujące gatunki: labiryntowe, platformowe, bijatyki, akcji 3D, sportowe, samochodowe, strzelaniny, symulatory, logiczne, ekonomiczne, przygodowe, fabularne, strategiczne, flippery. Granice podziałów są płynne, wiele gier łączy w sobie cechy kilku gatunków. Rozwój szeroko rozumianych multimediów wpłynął na bogactwo szaty graficznej i oprawy dźwiękowej, które stały się nieodłącznym atrybutem gier. Współczesne gry stanowią często zamknięte historie, posiadają fabułę, nierzadko opartą na literaturze (np. Myst, Discworld);
połączone są z animowanymi filmami objaśniającymi rozwój akcji. Rynek gier łączy się z produkcją wielu urządzeń zewnętrznych (joystick, joypady, kierownice, pistolety) ułatwiających prowadzenie rozgrywki i podnoszących jej atrakcyjność. Wiele gier współpracuje z oprzyrządowaniem charakterystycznym dla technologii wirtualnej rzeczywistości, np. hełmami wirtualnymi oraz specjalnymi sensorami reagującymi na ruchy rąk. Gry dla pojedynczego gracza ewoluują w kierunku stworzenia środowisk pozwalających na równoczesne granie większej liczbie osób, tzw. multiplayer games, szczególnie przy użyciu sieci Internet. Obecnie istnieje duża liczba serwerów umożliwiających ogromnej rzeszy użytkowników prowadzenie gier z gatunku RPG, tzw. MUD. Gry są najczęściej kopiowanym i nielegalnie rozpowszechnianym produktem programistycznym (piractwo komputerowe).

Użytkownicy trafili tutaj szukając: słownik gier komputerowych, gra komputerowa słownik