– dział zastosowań komputerów obejmujący tworzenie przy pomocy odpowiedniego oprogramowania rysunków, projektów architektonicznych, reklam, prezentacji multimedialnych, pracy twórczej artystów grafików a także fotografików i filmowców. Dwa podstawowe sposoby przygotowywania grafiki komputerowej to grafika rastrowa i grafika wektorowa.
Na ekranie monitora informacja graficzna przedstawiana jest w postaci rastra, najczęściej do 1280×1024 pikseli, w najpopularniejszym trybie SVGA – 600×800 pikseli, co oznacza 600 wierszy i 800 kolumn, z których zbudowany jest obraz. Wzrost mocy obliczeniowej mikrokomputerów spowodował zastąpienie pracy w trybie tekstowym pracą w tzw. trybie graficznym (np. w systemie Windows). Rozdzielczość grafiki i ilość kolorów, najczęściej zapisywanych w postaci ciągu słów kodowych do 24 bitów, dających 224, czyli ok. 16,7 mln kolorów, zależą od zastosowanej w komputerze karty graficznej i możliwości dołączonego monitora. Warto zauważyć, że choć komputery oferują nawet 16 milionów kolorów, oko ludzkie jest w stanie rozróżnić ich tylko około 400 tys. Grafika komputerowa jest podstawą działania edytorów graficznych, programów multimedialnych, zobrazowania symulacji komputerowych, CAD (projektowania wspomaganego komputerowo) i oprogramowania edukacyjnego.