– technologia stosowana w nowszych mikroprocesorach firmy Intel, która pozwala zachowywać się jednemu mikroprocesorowi, jakby był dwoma procesorami – jednym obsługującym system operacyjny i drugim obsługującym działające aplikacje.
Dzięki Hyper-Threading rdzeń mikroprocesora może przetwarzać dwa, zamiast jednego, strumienie danych. To pozwala na wykonanie większej liczby obliczeń w jednym takcie zegara, aniżeli w przypadku jednego strumienia danych. System operacyjny traktuje mikroprocesor z funkcją Hyper-Threading jako dwa oddzielne procesory. Ponieważ większość dzisiejszych systemów operacyjnych (np. Windows i Linux) potrafi dzielić zadania między dwoma procesorami (taką pracę systemu nazywamy SMP), system zachowuje się tak, jakby procesor Hyper-Threading był dwoma niezależnymi procesorami.
Intel zaznacza, że kod dowolnego programu będzie wykonany przez procesor z Hyper-Threading poprawnie, ale niektóre względnie proste instrukcje mogą nie przynieść spodziewanych efektów w krótszym czasie, aniżeli w przypadku zwykłego procesora.