Języki programowania

– ogólne określenie sztucznych języków (w odróżnieniu do języków naturalnych – etnicznych), pozwalających na zapis zadania i sposobu jego wykonania przez komputer. Język programowania określony jest przez podanie jego składni i semantyki – ścisłych zasad tworzenia – instrukcji, określających elementarne (w danym języku) operacje. Najczęściej, w przypadku tzw. języków wysokiego poziomu (m.in. Algol, Fortran, Cobol, C, BASIC, Pascal, Logo, Lisp, Prolog) instrukcje budowane są z pewnej liczby słów angielskich, znaków operacji matematycznych i logicznych, stałych liczbowych oraz symbolicznych nazw zmiennych. Program napisany w języku programowania jest przed wykonaniem go przez komputer tłumaczony na język maszynowy (listę rozkazów mikroprocesora w postaci ciągu zer i jedynek) komputera. Językiem pozwalającym tworzyć programy, najczęściej krótkie dla celów sterowania, na poziomie i dla konkretnego procesora, jest asembler. Nazwa ta określa również program tłumaczący zapis w języku asemblera na język – kod maszynowy. Oto przykłady mniej lub bardziej znanych języków programowania: Agora, BETA, Blue, C++, Cecil, CLU, CO₂, DBPL, Dylan, Eiffel, Emerald, Fibonacci, GNU E, HMSL, Java, JavaScript, Liana, Loglan, Modula-x, Cedar, Objective C, Omega, OO-COBOL, OOPL, Opal, Open Road, Phantom, Python, REXX, Fortran, Sather, Self, Sina, SmallTalk, SQL, Theta, UFO, BASIC, Cobol, HTML, XML, Turbo, Turbo Pascal, Visual Basic, CLIPS, Visual C++, Google Go.

Użytkownicy trafili tutaj szukając: język programowania wyższego rzędu, języki wyższego rzędu, język wyższego rzędu, języki programowania wyższego rzędu, prolog jezyk wyzszego rzedu, słownik programowania, slownik języka programowania, język programowania slownik, programowanie w jezykach wyzszego rzedu, języki programowania