(ang. – łączenie mikrooperacji) – technologia stosowana w procesorach zgodnych z platformą Centrino. Polega ona na usprawnieniu procesów zarządzania przetwarzanymi przez potoki wykonawcze mikrooperacjami. Jak wiadomo, każdy współczesny pecetowy procesor tłumaczy zestaw instrukcji x86 na swój własny język wewnętrznych rozkazów, nazywanych mikrooperacjami. Dopiero ten wewnętrzny kod jest przetwarzany przez poszczególne jednostki wykonawcze, np. moduł zmiennoprzecinkowy, jednostkę stałoprzecinkową itp. Technologia Micro-op Fusion zastosowana analizuje wszystkie mikrooperacje i w miarę możliwości równolegle wprowadza (łączy ze sobą lub zastępuje inną) po dwie-trzy niezależne instrukcje do jednego potoku wykonawczego. Podobna metoda stosowana jest co prawda w procesorach Athlon XP, lecz w odróżnieniu od kości AMD Pentium-M potrafi niezależnie przekolejkowywać wykonywane operacje i w miarę dostępności przenosić je w dowolny sposób między poszczególnymi jednostkami wykonawczymi. Nietrudno zauważyć, że takie rozwiązanie znacząco wpływa na stopień wykorzystania jednostek wykonawczych, a więc na końcową wydajność procesora. Wzrost prędkości działania układów Pentium-M w stosunku do dotychczasowych mobilnych kości, taktowanych tą samą częstotliwością zegara, to 20-30%.