SPARC

(ang. Scalable Processor ARChitecture) – rodzaj 32- i 64-bitowej architektury procesora, stworzonej przez Sun Microsystem, opartej na zredukowanym zestawie instrukcji (ang. Reduced Instruction Set ComputingRISC). SPARC stał się szeroko stosowaną architekturą procesorów używanych wraz z unixowymi systemami operacyjnymi, włączając w to Solaris. Sun uczynił SPARC otwartą architekturą, co umożliwia produkowanie procesorów przez różnych producentów. Ostatnio wyprodukowany procesor, UltraSPARC, może być budowany zarówno do komputerów klasy PC, jak również do stacji roboczych opartych na tych właśnie procesorach. Jako dowód skalowalności procesorów SPARC, Sun podaje, że UltraSPARC III pozwala na połączenie ze sobą ponad 1000 procesorów pracujących razem.
Mimo, że pomysł stworzenia procesorów typu RISC przypisywany jest Pracownikowi IBM-a – John’owi Cocke, to jednak Sun Microsystem był pierwszym, który zaopatrzył stacje robocze w taki procesor, przez co razem z UNIXem zapoczątkował rynek stacji roboczych.
Od momentu powstania w roku 1987, architektura SPARC zawierała następujące założenia:

  • zredukowanie liczby instrukcji, które procesor musi wykonać, do minimum (jedną z idei RISC było to, że zestaw instrukcji w konwencjonalnym komputerze może być zredukowany do serii o wiele prostszych instrukcji, które wymagałyby prostszej architektury i mniejszych mikroprocesorów)
  • zredukowanie liczby adresów pamięci, które procesor musi przechowywać
  • zapisywanie drobnych operacji w zestawach innych, które wymagają szybkiego zegara potrzebnego do uzyskania dostępu
  • dostarczenie kompilatorów, które kompilowałyby programy zoptymalizowane dla mikroprocesorów typu SPARC, przez co procesor byłby wykorzystywany wydajniej.
  • Post navigation