CALL

polecenie systemu operacyjnego DOS, które wywołuje jeden program wsadowy z innego. Składnia polecenia wygląda tak:

CALL [dysk:][ścieżka]nazwa_pliku [parametry_wsadowe]
parametry_wsadowe – określa informacje wymagane w wierszu polecenia przez dany program wsadowy.

Przy włączonych rozszerzeniach poleceń polecenie CALL zmienia się następująco:

Polecenie CALL akceptuje obecnie etykiety jako obiekt docelowy. Składnia jest następująca:
CALL :etykieta argumenty
Tworzony jest nowy kontekst pliku wsadowego z podanymi argumentami,a sterowanie jest przekazywane do instrukcji po określonej etykiecie. Musisz wydać polecenie exit dwukrotnie osiągając koniec pliku skryptu dwukrotnie. Po pierwszym odczycie końca pliku sterowanie powróci bezpośrednio za instrukcję CALL. Po drugim odczycie nastąpi zakończenie skryptu.

Ponadto zmienione zostały rozszerzenia odwołań argumentów (%0, %1 itd.) pliku skryptu:
%* – w skrypcie odnosi się do wszystkich argumentów (tzn. %1 %2 %3 %4 %5 …)

Zostało ulepszone podstawianie parametrów pliku wsadowego (%n). Możesz teraz używać następującej opcjonalnej składni:
%~1 – rozwija %1 usuwając wszystkie obejmujące cudzysłowy („)
%~f1 – rozwija %1 do pełnej nazwy ścieżki
%~d1 – rozwija %1 tylko do litery dysku
%~p1 – rozwija %1 tylko do ścieżki
%~n1 – rozwija %1 tylko do nazwy pliku
%~x1 – rozwija %1 tylko do rozszerzenia pliku
%~s1 – rozwinięta ścieżka zawiera tylko krótkie nazwy
%~a1 – rozwija %1 do atrybutów pliku
%~t1 – rozwija %1 do daty/czasu pliku
%~z1 – rozwija %1 do rozmiaru pliku
%~$PATH:1 – przeszukuje katalogi wymienione w zmiennej środowiskowej PATH i rozwija %1 do pełnej nazwy dla pierwszej znalezionej. Jeśli nazwa zmiennej środowiskowej nie została zdefiniowana lub pliku nie znaleziono w wyszukiwaniu, modyfikator rozwija do pustego ciągu znaków.

Modyfikatory mogą być łączone w celu uzyskania złożonych wyników:
%~dp1 – rozwija %1 tylko do litery dysku i ścieżki
%~nx1 – rozwija %1 tylko do nazwy pliku i rozszerzenia
%~dp$PATH:1 – przeszukuje katalogi wymienione w zmiennej środowiskowej PATH dla %1 i rozwija do litery dysku i ścieżki dla pierwszej znalezionej
%~ftza1 – rozwija %1 do DIR jak wiersz wyjściowy

W powyższych przykładach %1 i PATH można zastąpić innymi prawidłowymi wartościami. Składnia „%~” jest zakończona prawidłową liczbą argumentów. Modyfikatory „%~” mogą nie być używane z „%*”

Uwaga!UWAGA: SKŁADNIA I OPIS POLECEŃ POCHODZI Z DOŁĄCZONEGO DO WINDOWS XP SYSTEMU DOS, TOTEŻ NIEKTÓRE POLECENIA BĄDŹ PRZEŁĄCZNIKI NIE BĘDĄ DZIAŁAĆ W POPRZEDNICH WERSJACH SYSTEMU.

Użytkownicy trafili tutaj szukając: polecenie call