– procesorowe urządzenie elektroniczne, służące do przetwarzania informacji zgodnie z listą instrukcji ułożoną w program. Rozróżnia się trzy typy komputerów: analogowe, cyfrowe i hybrydowe, różniące się od siebie sposobem przedstawiania danych. Najczęściej stosowane są komputery cyfrowe, realizujące dwójkowy system notacji danych, wśród których wyróżnia się: superkomputery, duże komputery, minikomputery i mikrokomputery. Najpopularniejsze obecnie mikrokomputery wyposażone są w pojedynczy mikroprocesor półprzewodnikowy, stanowiący centralną jednostkę operacyjną, połączoną z innymi mikroprocesorami pomocniczymi (pamięć operacyjna, koprocesory, łącza z układami wejścia-wyjścia itp.). Mikrokomputery służą do gromadzenia i przetwarzania informacji w postaci tekstów, obrazów, dświęków. Znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach życia: nauce, edukacji, zarządzaniu, handlu, wojskowości, biurach itp. Terminem „komputer” potocznie określa się także mikroprocesorowe automaty sterujące (np. w urządzeniach gospodarstwa domowego, urządzeniach telekomunikacyjnych, pojazdach itd.). Pierwszym w historii komputerem programowalnym była „maszyna analityczna” Ch. Babbage’a, budowana (choć nie w pełni skonstruowana) w latach 1822-71 w Londynie. G. Scheutz, korzystając z rozwiązań Babbage’a, skonstruował w 1855 w Sztokholmie „maszynę obliczeniową”, którą uważa się za pierwszy użyteczny komputer programowalny. W 1889 Amerykanin H. Hollerith, założyciel przedsiębiorstwa przekształconego póśniej w IBM, opatentował pierwszy w historii komputer do przetwarzania danych. Niemiecki komputer „Z3” (1941), brytyjski – „COLOSSUS-I” (1943) i amerykański „MARK-I” (1944) uznaje się za pierwsze komputery cyfrowe ze sterowaniem automatycznym. Pierwszymi komputerami elektronicznymi były „COLOSSUS-I” (1943) i „ENIAC” (1946). Komputery były produkowane seryjnie już w 1961 w USA („UNIVAC-I” firmy R. Randa) i w Wielkiej Brytanii („FERRANTI MARK-I” firmy Ferranti). W 1959 wyprodukowano maszynę obliczeniową „RCA 501” – pierwszy komputer całkowicie tranzystorowy. Komputer z syntezatorem mowy („mówiący komputer”) po raz pierwszy powszechnie zastosowano w 1965 na giełdzie nowojorskiej. Pierwszy komputer osobisty („KANBAK-I”) skonstruował J. V. Blakenbaker w 1971 w USA. Francuski „MICRAL”, skonstruowany w 1972 przez F. F. Gernelle’a i B. Chetrite’a, był pierwszym mikrokomputerem (komputerem mikroprocesorowym). Amerykanin E. Roberts w 1974 zbudował pierwszy domowy mikrokomputer („ALTAIR 8800”) i wprowadził termin „komputery osobiste” (ang. skrót PC – Personal Computer). Model „TRS-80” amerykańskiej firmy Tandy, sprzedawany od 1983, był pierwszym komputerem typu laptop, który jednak wymagał podłączenia do telewizora.