(ang. Wireless Local Area Network – bezprzewodowa sieć lokalna) – określenie na bezprzewodową sieć komputerową przy budowie której nie używa się okablowania. Sieci bezprzewodowe oparte są na przesyłaniu danych drogą radiową (mikrofale lub podczerwień). Przy pomocy mikrofal wykorzystuje się częstotliwości 2,4 GHz i 5 GHz. Pasmo nadawania podzielone jest na tzw. kanały z własną częstotliwością nośną, co pozwala współistnienie wielu sieci bezprzewodowych na jednym obszarze bez zakłóceń. Szybkość przesyłania danych zależy od użytego standardu i odległości urządzeń między sobą i wynosi najczęściej 11, 22, 44, 54 lub 108 Mbps.
Cała sieć bezprzewodowa składa się z następujących elementów:
– karty sieciowe – w zależności od modelu mogą być oparte na PCI, USB lub PCMCIA
– punkty dostępowe (tzw. hotspoty), z którymi łączą się karty sieciowe
Sieci WLAN mogą pracować w dwóch trybach:
– tryb ad-hoc lub peer-to-peer – urządzenia sieciowe łączą się bezpośrednio ze sobą bez użycia punktów dostępowych (np. 2 laptopy łączą się ze sobą)
– tryb infrastructure lub stacjonarny – urządzenia sieciowe łączą się z punktem dostępowym (np. komputery klientów z punktem dostępowym usługodawcy internetowego)