(ang. Audio Modem Riser – rozszerzenie dźwiękowo-modemowe) – specyfikacja gniazda rozszerzeń opracowana przez Intel, mająca na celu umieszczenie układów konwertujących sygnał analogowy na cyfrowy i odwrotnie w chipsecie płyty głównej, a nie na karcie, jak w innych standardach. Ponieważ certyfikacja standardu i projektowanie płyty z gniazdem AMR jest procesem dość długim, usunięcie złącza z płyty głównej prowadzi do większej elastyczności dla producentów i pozwala na tworzenie bardziej zaawansowanych urządzeń prostszą metodą. Inna secyfikacja – MDC (ang. Mobile Daughter Card) – jest odpowiednikiem AMR, z tą różnicą, że stosowana jest w przenośnych urządzeniach. Jednakże gniazdo AMR ma swoją zaletę: w przeszłości modem wewnętrzny był instalowany w jednym z gniazd rozszerzeń PCI wewnątrz komputera, zaś zewnętrzny podłączany był do portu szeregowego. Obecnie, dzięki złączu AMR, uwalnia się jedno z gniazd, które może zostać użyte do zainstalowania innego urządzenia. AMR zapewnia również oparcie dla zaawansowanych technologii pozycjonowania dźwięku 3D w kartach dźwiękowych oraz sprzyja poprawieniu jakości muzyki formatu MIDI. Na karcie AMR znajdują się jedynie gniazda wyjściowe i wejściowe danego urządzenia, cała elektronika jest wbudowana w chipset płyty głównej. Por. AGP, EISA, ISA, PCI, Local Bus, CNR.
