802.11a

– standard sieci bezpewodowych zaakceptowany przez IEEE w 1999 roku. Wykorzystuje modulacje OFDM (Orthogonal Sequence Division Multiplexing). Działa na częstotliwości 5GHz. Pozwala na transmisje z maksymalną prędkością 54 Mb/s, choć najlepiej działa przy prędkości 20 MB/s. 802.11a obejmuje 12 niezachodzących kanałów, 8 przeznaczonych do pracy w budynkach oraz 4 przeznaczone do pracy między dwoma punktami (ang. point to point). Istniały pewne próby uregulowania tego zakresu częstotliwości przez niektóre kraje, ale dziś większość państw pozwala na niekoncesjonowane wykorzystanie pasma dla 802.11a.
Standard 802.11a nie doczekał się jak dotąd tak masowego wykorzystania jak 802.11b. Wynika to z problemów z zasięgiem oraz większego poboru mocy. Z drugiej strony wiele obecnie dostępnych na rynku urządzeń może pracować w oparciu o oba standardy. Niektóre karty pozwalają nawet na pracę w dwóch systemach równolegle.

Post navigation