(łac. Multum In Parvo – wiele w małym) – efekt graficzny polegający na tym, że zależnie od odległości obserwatora od obiektu dla tej samej tekstury stosowane są mapy bitowe o różnej rozdzielczości. Im bliżej obserwatora znajduje się dany obiekt, tym wyższą wybiera się rozdzielczość, aby uniknąć niepożądanego efektu „gruboziarnistej” powierzchni lub poząbkowanych linii. Przy dużych odległościach od obserwatora tekstury mogą natomiast być mniej dokładne, gdyż różnicy jakości nie da się zauważyć, a cała procedura będzie dzięki temu mniej złożona obliczeniowo. Problematyczne w tym przypadku jest często przełączanie pomiędzy różnymi poziomami rozdzielczości. MIP mapping zalicza się do technik antyaliasingu.
Przykład zastosowania MIP mappigu:
Bez MIP mappingu - w strukturze podłogi pojawiły się nierównomierne smugi
Z MIP mappingiem - teraz na podłodze wyraźnie widać poziome paski